Op pad voor ons tweede rondje.

Gisteren geen verhaaltje, want gisteren hebben we gewoon niets noemenswaardigs gedaan. Hoewel ik wel heel, heel, heel erg blij werd, gisterenmiddag. Want toen hebben we de huurauto voor komende dagen opgehaald. En tot mijn grote blijdschap is het een Toyota Camry! En een spiksplinternieuwe ook nog. Model 2017 met nog geen 5000 mijl op de teller. Yes! Dat gaat heerlijk rijden worden.

Ik heb ooit, zo'n 25 jaar geleden een jaar in een Camry mogen rijden en dat was de heerlijkste auto die ik ooit gehad heb.

Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan, want er stond een lange, lange rit op het programma. Van Reno naar Ely, beiden Nevada, maar 327 mijl van elkaar verwijderd. En met een maximum snelheid van maximaal 70 mijl per uur is dat een rit van bijna 5 uur plus tussenstops.

Maar we hebben het gedaan en het was heel apart. We reden door de woestijn, maar dan niet zoals de Sahara, maar wel begroeid. Het was één lange tweebaansweg door the middle of nowhere.
Als we 20 auto's tegengekomen zijn, is het veel. Heel bijzonder om zolang zo weinig anderen tegen te komen.

We hebben wel een paar lollige dingen gezien. Zo kwamen we door een dorpje Austin en daar zit waarschijnlijk een gevangenis ofzo, want daar waren een paar mannen, allen gekleed in eenzelfde overall, langs de weg rotsen aan het hakken en even verderop stond een man in het beige met een grote cowboyhoed en een gun aan zijn zij toe te kijken. Ik dacht dat dat alleen nog in films gebeurde. Maar nee.

Ook reden we langs diverse "geheime" area's. Jeweetwel, zoals in Area 51. Dat zijn militaire gebieden die niet op de kaart staan. Zo zagen we een paar straaljagers toeren uithalen in de lucht en kwam er eentje zelfs heel erg laag over de auto. Zo gaaf. Helaas bleek de dashcam een storing te hebben, anders hadden we echt een superuniek vakantiefilmpje kunnen laten zien!

Tegen een uur of half 4 waren we dan eindelijk in Ely.

Ely is ooit gesticht rondom een postkoets stop die onderdeel was van de Pony Express Trail. Rond 1906 werd het een boomtown vanwege de vondst van koper in de bergen verderop. Dat kan je nu nog goed zien, want de bergen zijn hier enigszins groen uitgeslagen.

Waar Ely nu vooral bekend om is the Ghost Train of Old Ely. Ely was verbonden met de First Transcontinental Railroad die liep van San Fransisco Bay naar Councill Blufs in Iowa en zo verbonden werd met het railnetwerk in het Oosten van de VS. Vanuit Ely liepen treinsporen naar het hier verderop gelegen Austin en Eureka waar de kopermijnen waren.
Tegenwoordig bestaan die spoorbanen naar Austin en Eureka niet meer, maar het spoor in Ely is bewaard gebleven en is nu een heritage railway.
Er rijdt ook nog regelmatig een trein, zowel diesel als stoom, maar helaas waren we vandaag te laat om daar nog mee mee te kunnen.

Behalve die trein is hier niet zoveel te beleven. Maar dat maakt niet uit, want we zijn best moe van de rit en zijn heel tevreden met ons hotel. Het is een luxe hotel, modern, grote kamer, zalige  bedden en Merel is helemaal verguld, want het hotel heeft complimentary popcorn, er lagen lollies op het bed een badeendje in de badkamer. Wat wil een mens nog meer ;)

We hebben even heerlijk gezwommen (want ook een zwembad in het hotel), zijn net uit eten geweest en gaan nu filmpje kijken. En dan vroeg naar bed, want morgen staat er weer een lange rit op het programma. Naar Parowan in Utah. Na Nevada, California en een paar kilometer in Oregon alweer de vierde Amerikaanse staat die we aandoen.

Daarna gaat het mooie natuurgenieten weer beginnen. Want de dagen erna gaan we naar Bryce Canyon, Grand Canyon, mogelijk naar Zion.