Lekker luieren op Theo's verjaardag (dag 3)

15 juli 2016 - Reno, Nevada, Verenigde Staten

Hoera! Vandaag is Theo jarig. Helaas geen kadootjes vandaag, want die waren wat te groot of anderszins ongeschikt om mee te nemen: een grote  tuinposter met een foto van Jibwa erop, een overdadig bloeiende tuinplant en een Raspberry Pi. Die hebben we daarom afgelopen weekend al gegeven. Oh, en natuurlijk een T-shirt met een gekke tekst erop.  Die kon en is wel mee.
Op de dag zelf moest ie het doen knuffels en zoenen en troetels.

Een lui dagje gehad vandaag. Heel vroeg op, om 6 uur al. Langzaam aan gedaan, koffie gedronken, ontbijtje gegeten (fruitsalade!) en toen het zonnetje in. Dat ging prima, want nog vroeg, dus niet zo heet.
Beetje gelezen, puzzeltje gemaakt. En als het toch wat warm werd de coldtub in gegaan. Da’s eigenlijk een hottub, maar hij staat uit. Zo hee, dat is heerlijk verkoelend. Wie heeft er nog een zwembad nodig, zou ik zeggen.
Uiteindelijk werd het toch te heet en zijn we binnen gaan zitten. En daar gewoon doorgegaan met lummelen.

Eind van de middag was Merel het helemaal zat. Die wilde iets doen. Theo ook, dus die twee gingen samen op schattenjacht . Er schijnen hier in de buurt diverse geocaches te liggen. Eentje zelfs heel dichtbij. Slechts 200 meter hier vandaan.
Bleek alleen wel 200 meter omhoog, dus in de bloedhitte (97 Fahrenheit) de berg op. Helaas konden ze ‘m niet vinden. Met rode koppen kwamen ze weer beneden. Snel  de coldtub in om af te koelen en daarna op internet opgezocht waarom hij niet te vinden was. Bleek het een puzzelcache ….

Bij een puzzelcaches moet je, om de coördinaten te weten te komen, eerst een puzzel oplossen. Om ‘m te kunnen plaatsen op internet moet er echter wel een coördinaat opgegeven worden. Meestal is dat een plek in de buurt van waar ie ongeveer ligt, maar het is nooit de plek zelf. Tja, en als je dan naar die coördinaat gaat, kan je lang zoeken.
Maar we hebben de puzzel nu opgelost (was heel makkelijk) en hij blijkt inderdaad een mijl hiervandaan te liggen. Langs de weg naar het dorp, dus als we daar morgen heen gaan, proberen we het gewoon nog eens. Dit keer niet lopend  met een auto met airconditioning.

Vanavond op speciaal verzoek van Merel “Mac & Cheese”. Pakje kant en klaar mix. Pasta gaar koken, afgieten. Dan een enorme klont boter erbij (4 tablespoons op zo’n 150 gram pasta), samen met een scheutje melk en een pakje poeder dat kentekenplaat- geel kleurde. Moest cheddar voorstellen denk ik. En roeren maar. Merel vond het zalig en ik moet toegeven dat als je er niet aan probeerde te denken wat je nou eigenlijk zat te eten (een bord vol chemicaliën met vet) het inderdaad best aardig was. Maar volgende keer maak ik het gewoon weer zelf. Met echte kaas. En ham ofzo.

En na nog wat lezen en een filmpje op de laptop was het weer tijd om naar bed te gaan.  

Morgenavond, of nee, morgennacht komt er een Nederlands gezin aan dat we van het vliegveld gaan halen. Zij blijven hier ook een nachtje slapen en dan vertrekken we  overmorgen allemaal voor onze respectievelijke rondreizen.  Zij ver en lang naar Canada met de RV van Walther. Wij blijven dichter bij huis voor ons eerste rondje naar de Californische kust.

Maar laat ik niet te ver vooruit lopen, daarover binnenkort meer .

(Toch knap dat ik een heel A4-tje vol heb gekregen met het beschrijven van een dag waarop er eigenlijk NIETS is gebeurd ;) )

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade